این حسین کیست که عالم همه دیوانه ی اوست
این چه شمعی است که جانها همه پروانه ی اوست
باز هم محرم اومد همه ی شهر عزادار شده همه ی خیابونها و کوچه ها بوی محرم میدن پرچم های مشکی یا حسین و یا اباالفضل از سر مساجد و حسینیه ها و خونه ها و مغازه ها خود نمایی میکنه . محرم که میاد من یه حال غریبی دارم البته فکر می کنم همه این حال آشنا رو داریم بیشترمون از بچگی تو حسینیه ها همراه پدرو مادرمون واسه امام حسین سینه می زدیم تعزیه ها رو یادتون میاد؟ البته الان کم شده. همیشه عاشق روز عاشورا بودم دسته روی حسینیه ها و علامت هایی که اول هر دسته ای خود نمایی میکرد صدای تبل و سنج و چهل چراغ چهل چراغو خیلی دوست دارم مخصوصا تو دسته روی های شبونه زنجیر زدن پیر و جوون و صدای مداحی که با صداش به زنجیر زنها شور میده برادر منم یکی از این عاشقاست همیشه روز عاشورا پا برهنه ست... یادمه کوچولو که بودم روز عاشورا شلوغ بود منم با قد و قواره ی کوچولوم دست مامانمو می گرفتم تا گم نشم میون اون همه جمعیت دیدن دسته ها رو خیلی دوست داشتم گاهی هم شربت و شیر کاکائوهای نذری تو هوای سرد... میدونین که چی میگم همتون با این فضاها آشنایین
ولی یه گله دارم چند سالیه روزهای عاشورا مثل اون سالها نیست شما هم حس کردین؟ شهر خلوته دیگه اون شور و حال و نداره البته هنوز هستن کسایی که روز عاشورا واسه امام حسین عزاداری می کنن بیشتر مردم میرن روستاها بخاطر... دلیلشو میدونین نمیدونستم چطور باید این مسئله رو کجا مطرح کنم گفتم تو این فضا که خیلی ها تو روز باهاش سرو کار دارن باید جای خوبی باشه شاید بقیه شهر ها هم همین وضعیتو داشته باشه من سارویم این چند سال حس می کنم دیگه روز عاشورا اون شور و حال و نداره شهر خلوت شده دوست ندارم شهرو این طوری ببینم دلم می خواد همیشه صدای یا حسین تو خیابونهای ساری شنیده بشه ساری هم باید برای این واقعه غم انگیز عزاداری کنه حتما می دونین نه فقط آدمها همه ی موجودات همه ی عالم برای سرور شهیدان عزاداری می کنن. زمین ساری رو تنها نزارین...
نظرات شما عزیزان:
